Τα επίθετα είναι ιδιαίτερες λέξεις. Σκεφτείτε το:
Δεν θα ήταν λάθος να πούμε “είμαι άνθρωπος”. Όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις, μάλλον θα ήταν μία πρόταση χωρίς ιδιαίτερα περιγραφικό νόημα.
Άν όμως λέγαμε “είμαι ένας περιέργος άνθρωπος” ή “είμαι ένας μοναχικός άνθρωπος” τότε η πρότασή μας θα αποκτούσε περισσότερη περιγραφική ισχύ.
Άλλωστε είμαστε όλοι μας άνθρωποι. Όμως πόσοι από εμάς είναι μοναχικοί, περίεργοι, καλλιεργημένοι, διαβασμένοι, φτωχοί, πλούσιοι, ολοκληρωμένοι, κουρασμένοι, πεινασμένοι, άξεστοι ή νευρικοί? Δεν έχουμε όλοι μας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας?
Στα Γερμανικά θα χρειαστεί να γνωρίζουμε αρκετά πράγματα σχετικά με τα επίθετα. Μην τρομάζετε όμως. Τα περισσότερα μοιάζουν με τα δικά μας Ελληνικά:
- όπως και στα Ελληνικά έτσι και στα Γερμανικά τα επίθετα έχουν γένος (αρσενικά, θυληκά και ουδέτερα),
- όπως και στα Ελληνικά έχουν Ενικό και Πληθυντικό (ο ένας πράσινος γίγαντας – οι πολλοί πράσινοι γίγαντες),
- όπως και στα Ελληνικά πρέπει να ταιριάζουν σε γένος και αριθμό με το ουσιαστικό που τροποποιούν, και
- όπως και στα Ελληνικά έχουν βαθμούς (συγκριτικός και υπερθετικός)
Στα Ελληνικά είναι εύκολο να πούμε αν μια λέξη είναι επίθετο: έχει η λέξη 3 γένη? Τότε είναι επίθετο. Για παράδειγμα: κόκκινος, κόκκινη, κόκκινο ή μεγάλος, μεγάλη, μεγάλο ή όμορφ-ος, -η, -ο ή ικαν-ός, -ή, -ό κλπ. Στα Αγγλικά ισχύει το ίδιο αλλά έχουν την ευκολία ότι υπάρχει μόνο μία λέξη και για τα 3 γένη.
Τα επίθετα στα Γερμανικά έχουν πτώσεις (ο πράσινος, του πράσινου, τον πράσινο, πράσινε). Και σ’αυτό το σημείο μοιάζουν με τα Ελληνικά. Έτσι αλλάζουν και οι καταλήξεις. Τουλάχιστον έτσι γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις όταν το επίθετο είναι μπροστά από το ουσιαστικό.
Αντίθετα όταν το επίθετο ακολουθεί το ουσιαστικό (παίρνοντας αυτό που στα Ελληνικά λέμε θέση κατηγορουμένου), τότε εκτός από κάποιες εξαιρέσεις το επίθετο δεν έχει πτώσεις (και δεν παίρνει καμμία κατάληξη).
Ας τα δούμε λοιπόν στην πράξη:
I. Το επίθετο δεν αλλάζει (αρχίζουμε από την ευκολότερη περίπτωση) όταν βρίσκεται μετά από το ουσιαστικό:
- Die Wohnung ist sauber Το διαμέρισμα είναι καθαρό
- Das Essen ist lecker Το φαγητό είναι νόστιμο
- Der Himmel ist blau Ο ουρανός είναι γαλάζιος
- Die Blumen sind schön Τα λουλούδια είναι όμορφα
- Das Kind ist müde Το παιδί είναι κουρασμένο
II. Το επίθετο παίρνει καταλήξεις (κι επομένως αλλάζει) όταν βρίσκεται πριν απο το ουσιαστικό με 3 διαφορετικούς τρόπους:
a. Όταν έχουμε το άρθρο der, die, das καθώς και κάποια ακόμα (welcher, jener, jeder, mancher, solcher). Αυτός ο τρόπος λέγεται ομαλός (ή αδύνατος):
| αρσενικό | θυληκό | ουδέτερο | πληθυντικός | |
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | der gute Mann | die gute Frau | das gute Kind | die guten Kinder |
| γενική | des guten Mannes | der guten Frau | des guten Kindes | der guten Kinder |
| δοτική | dem guten Mann | der guten Frau | dem guten Kind | den guten Kinder |
| αιτιατική | den guten Mann | die gute Frau | das gute Kind | die guten Kinder |
δηλ. συνοψίζοντας οι καταλήξεις σ’αυτήν την περίπτωση είναι μόνο 2: -e και -en
| αρσενικό | θυληκό | ουδέτερο | πληθυντικός | |
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | e | e | e | en |
| γενική | en | en | en | en |
| δοτική | en | en | en | en |
| αιτιατική | en | e | e | en |
και ιδού μερικά παραδείγματα:
- Der alte Mann geht spazieren Ο ηλικιωμένος πάει για έναν περίπατο
- Die große Stadt liegt am Fluss Η μεγάλη πόλη βρίσκεται δίπλα στον ποταμό
- Das kleine Kind spielt im Garten Το μικρό παιδί παίζει στον κήπο
- Diese interessante Geschichte habe ich gelese Έχω διαβάσει αυτήν την ενδιαφέρουσα ιστορία
- Jener kluge Professor hat viel Wissen Αυτός ο έξυπνος καθηγητής έχει πολλή γνώση
