Στις περισσότερες περιπτώσεις το κομμάτι εκείνο της μελέτης που αφορά την στατική του κτιρίου, το εκπονεί άλλος μηχανικός από εκείνον που κάνει την αρχιτεκτονική μελέτη. Δηλ. ένας ειδικευμένος σε στατικά πολιτικός μηχανικός αναλαμβάνει να μελετήσει τη στατική επάρκεια της κατασκευής και να υπολογίσει τις διατομές και τους οπλισμούς των θεμελίων, των κολωνών, των δοκών και των πλακών, ενώ ένας αρχιτέκτονας (λ.χ.) μηχανικός έχει κάνει την αρχιτεκτονική μελέτη δηλ. την βασική σχεδίαση των χώρων, των όγκων και γενικά όλων αυτών των στοιχείων του κτιρίου που τελικά θα είναι ορατά και θα επιδρούν στην λειτουργία της κατασκευής.
Μέχρι εδώ κανένα πρόβλημα. Άλλωστε σε μεγάλο βαθμό, χάρις στην εξειδίκευση καταφέραμε εμείς οι άνθρωποι να βγούμε από τις σπηλιές και να φτάσουμε στο φεγγάρι.
Τα αρχιτεκτονικά είναι εκείνα τα σχέδια που κοιτάει συνήθως ο ιδιοκτήτης και μ’ αυτά φαντάζεται στο σπίτι που θα πάρει. Οι ξυλότυποι είναι εκείνα τα σχέδια που ο ιδιοκτήτης δεν κοιτάει και που καλά-καλά δεν καταλαβαίνει, αλλά θα δώσει στον εργολάβο μπετόν για να κατασκευαστεί ο σκελετός.
Συμβαίνει δυστυχώς (ευτυχώς όχι συχνά), ο αρχιτέκτονας να σχεδιάσει ένα κτίριο του οποίου κάποια κρίσιμα στοιχεία μεταβάλλει ο στατικός. Στην συνέχεια ο αρχιτέκτονας παραλείπει να ενημερώσει τα αρχιτεκτονικά σχέδια με τις αλλαγές του στατικού κι έτσι έχουμε δύο σετ σχεδίων με σημαντικές διαφορές.
Αυτό μπορεί να αποτελέσει και πάρα πολύ σημαντικό πρόβλημα.
Διαβάστε το παρακάτω που συνέβη πρόσφατα σε αναγνώστη του σάϊτ:
Ο αρχιτέκτονας είχε σχεδιάσει πλάκες πάχους 20εκ (με τελικό φινίρισμα). Στην φάση του αρχικού αρχιτεκτονικού σχεδιασμού είναι φυσικό ο αρχιτέκτονας να βάζει ορισμένες διαστάσεις με κάποια προσέγγιση, έως ότου ολοκληρωθεί και η στατική μελέτη. Τα 20εκ σαν πάχος πλάκας, σημαίνουν 15εκ πάχος μπετόν και 5 εκ για τελικό φινίρισμα. Επίσης επειδή είχε ένα μικρό πρόβλημα ύψους “έκοψε” ελαφρώς το μεικτό ύψος στα 2,90 (μεικτό = πάνω μέρος της κάτω πλάκας έως πάνω μέρος της πάνω πλάκας). Δηλ. καθαρό ύψος του κάθε ορόφου 2,90-,20=2,70. Αυτό το καθαρό ύψος, χωρίς να είναι πολύ δεν αποτελεί πρόβλημα. Την ίδια στιγμή είχε σχεδιάσει αρκετά μεγάλους προβόλους 3μ. Έτσι, περιέγραψε σε όλα του τα σχέδια (κατόψεις, όψεις και τομές) αυτά τα δεδομένα.
Ο στατικός λόγω του μεγέθους των προβόλων αναγκάστηκε να παχύνει τις πλάκες στα 24 μέσα στο σπίτι και 26εκ στους προβόλους τους ίδιους.
Όταν έγινε η στατική μελέτη, ο αρχιτέκτονας δεν έκανε τον κόπο (ή ίσως δεν πρόλαβε) να ενημερώσει τα αρχιτεκτονικά του (αλλά να ενημερωθεί και ίδιος) με τα δεδομένα της στατικής μελέτης.
Στην φάση της κατασκευής, ο πελάτης αποφάσισε ότι τα δάπεδα θα είναι ξύλινα καδρονιαριστά. Άρα πάχος από 8 έως και 12εκ. Ο εργολάβος μπετόν φυσικά παίρνει τους ξυλότυπους και καλουπώνει.
Ας δούμε λοιπόν τι παίρνει ο ιδιοκτήτης από πλευράς καθαρού ύψους ορόφου: με πάχος μπετόν 24εκ, πάχος δαπέδου 10εκ και μεικτό ύψος 2,90μ, έχουμε 2,90-,24 (μπετόν) -,10 (ξύλινο δάπεδο) -,02 (σοβάς στην οροφή) = 2,54 μέσα στο σπίτι και 2-3εκ περισσότερο (γιατί εκεί θα βάλει πλακάκια) στα μπαλκόνια.
Όμως αυτό το καθαρό ύψος δεν είναι πια καθόλου της αρεσκείας του … .
