Οι ανελέητοι νόμοι της αγοράς έχουν εξαναγκάσει τις εταιρίες παραγωγής ετοίμου σκυροδέματος σε μικρές σταδιακές μειώσεις στην τιμή του (περίπου της τάξης του 5%) σαν συνέπεια της αρκετά μειωμένης ζήτησης.
Καθώς δεν έχει μειωθεί το κόστος παραγωγής, οι περισσότερες εταιρίες προσπαθούν να “αποζημιωθούν” γιαυτή την ολίσθηση με μικρές αυξήσεις στις χρεώσεις δευτερευόντων ειδών (αντλία, ρευστοποιητές κ.α.).
Σε κάθε περίπτωση οι τιμές παραμένουν εξαιρετικές καθώς η τιμή του ετοίμου σκυροδέματος ελάχιστα έχει αυξηθεί (σίγουρα λιγότερο απ’ ότι πολλά άλλα είδη, βλ. είδη διατροφής) τα τελευταία χρόνια.
Συνήθως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, οι εταιρίες ετοίμου σκυροδέματος κάνουν ομαδικά αυξήσεις στην τιμή του προϊόντος. Αυτές οι αυξήσεις καθοδηγούνται από αντίστοιχες αυξήσεις στην τιμή της βασικής πρώτης ύλης (τσιμέντο). Όλα τα τελευταία χρόνια, αυτές οι αυξήσεις έχουν εξουδετερωθεί τις αμέσως επόμενες εβδομάδες χάρις τον οξύ ανταγωνισμό. Η αγορά του τσιμέντου είναι ολιγοπωλιακή ενώ η αγορά του ετοίμου σκυροδέματος δουλεύει με συνθήκες πλήρους και μάλιστα πολύ έντονου ανταγωνισμού.
