Η άποψη που υιοθετούν οι περισσότεροι στατικοί για το θέμα είναι ότι το σενάζ πρέπει να σφηνώνεται με τις κολόνες, αλλά όχι να συνδέεται (δηλ. τρύπες και σίδερα μπηγμένα μεσ’ τις κολόνες). Ο λόγος είναι ότι όταν αυτό συνδεθεί, τότε το σενάζ (σε περίπτωση σεισμού) θα λειτουργήσει σαν “πολιορκητικός κριός” σε βάρος της κολόνας. Μία καλή λύση είναι να τοποθετούμε φελιζόλ στο σημείο που το σενάζ έρχεται σε επαφή με την κολόνα. Το φελιζόλ θα απορροφήση όλη την οριζόντια δύναμη που αλλιώς θα συγκεντρωνόταν στη μέση της κολώνας.
Το ίδιο ισχύει και για τα πρέκια.
5 Responses
Υπήρξε περιστατικό στο οποίο κατα την διάρκεια σκαψίματος από τον υδραυλικό για τοποθέτηση σωληνώσεων ο, ασοφάτιστος, τοίχος έπεσε πάνω του. Μετά παό αυτό, τα υπόλοιπα σενάζια… στηρίχτηκαν στις κολώνες.
(προσωπική άποψη και επιλογή). Ευχαριστώ
Έχω τη γνώμη ότι τα σίδερα των σενάζ αρκεί να εισέρχονται 1-1.5 εκ. μέσα στη κολόνα, δηλ το μισό της επικάλυψης και φυσικά να μη έχουν καμιά επαφή με τα σίδερα της κολόνας. Η σύνδεση αυτή είναι αρκετή για να αποφεχθεί η ενιαία κατάρρευση του τοίχου και συγχρόνως δεν επιβαρύνει σοβαρά την κολόνα.Όσον αφορά τη δράση του σενάζ ως πολιορκητικού κριού, νομίζω ότι δεν υφίσταται αφού η κολόνα δέχεται πίεση σε όλο το μήκος της (ύψος της), λόγω άμμεσης επαφής μέ τη τοιχοποιία.
Η χρήση του φελιζόλ στα σημεία επαφής των σεναζιών ή πρεκιών με τις κολώνες ακούγεται καλή σαν σκέψη αλλά από την εμπειρία μου σαν τεχνίτης πιστεύω ότι έχει ένα πολύ βασικό μειονέκτημα:από τη στιγμή που συμπιέζεται και δεν επανέρχεται αυτό σημαίνει ότι σε μια ενδεχόμενη πίεση από κάποιο σεισμό μετά θα δημιουργηθεί κενό στο σημείο αυτό.Επίσης δεν πιστεύω ότι το υλικό αυτό έχει μεγάλες δυνατότητες απορρόφησης φορτίων.
Η πράξη έχει δείξει ότι,ακόμα και χωρίς να καταφύγουμε σε εξεζητημένες και δαπανηρές τεχνικές λύσεις μπορούμε να έχουμε ικανοποιητικά αποτελέσματα.το βασικότερο σε κάθε περίπτωση είναι να μην τρυπήσουμε τις κολώνες για να βάλουμε τα σίδερα των πρεκιών ή των σεναζιών μέσα.Σ’αυτή την περίπτωση είναι δεδομένο ότι θα εχουμε ρηγμάτωση στο σημείο σύνδεσης αλλά και θα προσθέσουμε επιπλέον φορτία στον σκελετό
Πολυ χρησιμη πληροφορια.
Ευχαριστω πολυ.
Ναι μεν είναι προτιμότερο, όχι όμως και ιδανικό γιατι σε περίπτωση μεγάλου σεισμού που η τοιχοποιία θα ρηγματωθεί (ορθά, γιατι έτσι απορροφά σεισμική ενέργεια) υφίσταται ο κίνδυνος καταπλάκωσης. Η καλύτερη λύση, εάν χρησιμοποιηθούν σενάζ με π.χ.φελιζόλ , ειναι η σύνδεση τού τοίχου με τον φέροντα οργανισμό με ειδικά μεταλλικά ελάσματα (γαλβανισμένα λαμάκια που στερεώνονται στα υποστηλώματα, τυπου HALFEN). Ακόμα καλύτερη λύση, αντί για σενάζ, είναι ο οπλισμός τής τοιχοποιίας με ειδικά γαλβανισμένα πλέγματα (τύπυ Catnic) που τοποθετούνται οριζόντια ανά περ. 60εκ. μέσα στην λάσπη των τούβλων και πρέπει να βιδώνονται ή καρφώνονται στα υποστηλώματα ούτως ώστε εάν ρηγματωθεί ή ακόμα και εάν θρυμματιστεί ο τοίχος να συγκρατηθεί και να μην καταρρεύσει με κίνδυνο καταπλάκωσης.