Όπως αναφέρουμε κι αλλού το μπετόν δεν είναι στεγανό. Παρόλο που η στεγανότητά του μπορεί να βελτιωθεί με την χρήση ειδικών πρόσθετων (στεγανωτικά μάζης), ποτέ δεν θα γίνει απόλυτα στεγανό. Η συνέπεια είναι ότι αν έχουμε μαντρότοιχους από μπετόν που από τη μία τους πλευρά θα μπαζώσουμε και θα ακουμπάει χώμα πάνω τους, θα είναι καλύτερα να στεγανώσουμε από αυτή την πλευρά. Εάν δεν το κάνουμε, τότε με το χρόνο η υγρασία που θα διευσδύει μέσα στο μπετόν θα διαβρώνει αργά-αργά τον χάλυβα που οπλίζει το μπετόν. Ο χάλυβας όταν διαβρωθεί θα διογκωθεί και θα ρηγματώσει το μπετόν που τον “τυλίγει”. Με άλλα λόγια, μετά από αρκετό καιρό οι μάντρες από μπετόν θα πάθουν κάποια ζημιά. Αυτό θα γίνει μετά από αρκετά χρόνια.
Άρα: αν θέλουμε να προστατεύσουμε το μπετόν και να του εξασφαλίσουμε μακροβιότητα, θα πρέπει να το μονώνουμε όπου ακουμπάει χώμα πάνω του. Αυτό φυσικά ισχύει όχι μόνο για τους μαντρότοιχους αλλά και για οποιοδήποτε άλλο στοιχείο από μπετόν (π.χ. θεμέλια). Αυτό αυξάνει το κόστος των μαντρότοιχωνα απο μπετό και γιαυτό όταν σκέφτεστε αν συμφέρει ή όχι να κάνετε μάντρες από μπετόν λάβετε υπόψη σας κι αυτό.
Επίσης λάβετέ το υπόψη σας όταν αποφασίζετε με ποιόν τρόπο θα θεμελιώσετε την οικοδομή σας. Κανονικά θα πρέπει να μονώνουμε τα θεμέλια για να τα προστατεύουμε μακροχρόνια. Αφού είναι έτσι, τότε ποιός τύπος θεμελίωσης θα έχει την μικρότερη επιβάρυνση σε κόστη στεγάνωσης?
