Ανήκει στην πρώτη συζυγία και θα το χρησιμοποιήσουμε με τις προθέσεις à και de και στη συνέχεια μ’ένα ρήμα άκλιτο (infinitif).
Για παράδειγμα:
Σε ό,τι αφορά τις προθέσεις, γραμματικά είναι σωστό να χρησιμοποιήσουμε και τις δύο. Η Γαλλική Ακαδημία (L’Académie Française) ωστόσο αναφέρει κάποιες λεπτές διαφορές στην χρήση τους. Έτσι λοιπόν η de θεωρείται πιο επίσημη και την χρησιμοποιούμε κυρίως στον γραπτό λόγο ενώ η à είναι πιο “λαïκή” και την συναντάμε κυρίως στον προφορικό. Υπάρχει όμως κι άλλη διαφορά η οποία συνδέεται με το νόημα.
Έτσι λοιπόν θα χρησιμοποιήσουμε την πρόθεση à για να εκφράσουμε μια πράξη που διαρκεί:
Για παράδειγμα:
Αντίθετα, θα χρησιμοποιήσουμε την de για να εκφράσουμε μια συνήθεια:
Για παράδειγμα:
Τέλος θα προτιμήσουμε την πρόθεση de όταν το απαρέμφατο που θ’ακολουθήσει αρχίζει από φωνήεν ή h (για λόγους ευφωνίας):
Για παράδειγμα:
Je continue d’appeler, je continue d’attendre. Συνεχίζω να καλώ, συνεχίζω να περιμένω.
© 2012-2024 BrixFax.NET
All rights reserved.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση οποιουδήποτε μέρους του παρόντος ιστοτόπου χωρίς έγγραφη άδεια της BrixFax.
Made with ❤ by the Teach
Έχει μείνει στην ιστορία ότι όταν ο Ιταλός πρεσβευτής στις 3 η ώρα το πρωί παρέδωσε το τελεσίγραφο του Μουσιλίνι στον Ιωάννη Μεταξά, αυτός απάντησε μονολεκτικά: “Όχι”.
Αυτό δεν είναι ιστορικά ακριβές.
Θέλετε να μάθετε τι ακριβώς απάντησε ο Έλληνας πρωθυπουργός?