– C’est Pierre? – Oui.
– Vous ne parlez pas français? – Si, nous parlons français.
Est-ce que vous parlez- français? Non, nous ne parlons pas français.
– Vous habitez à Paris? – Non, à Athènes
– Qui est-ce? C’est madame Legrand.
Ένα πλήθος από ερωτήσεις μας βομβαρδίζουν καθημερινά και περιμένουν, πάντα, ή σχεδόν πάντα, μια απάντηση. Πως απαντάμε, όμως σωστά στις ερωτήσεις; Εξαρτάται, από την περίπτωση και το είδος της ερώτησης. Σε κάποιες χρειάζεται να δώσουμε:
1. Μια πληροφορία:
Στην περίπτωση αυτή ρωτάμε με κάποια ερωτηματική λέξη:
Για παράδειγμα:
- Comment tu t’appelles? Πώς ονομάζεσαι; Je m’appelle Adeline. Ονομάζομαι Adeline.
- Qui est-ce? Ποιος είναι; C’est madame Legrand. Είναι η κυρία Legrand.
2. Μια επιβεβαίωση ή μια άρνηση:
Εδώ ρωτάμε με ένα ρήμα στον ερωτηματικό τύπο και η απάντηση ξεκινάει με ένα Oui/ναι ή ένα Non/όχι.
Για παράδειγμα:
- Aimez-vous le chocolat? Σας αρέσει η σοκολάτα; Oui, nous aimons le chocolat. Ναι, μας αρέσει η σοκολάτα
- Est-ce que vous parlez- français? Μιλάτε γαλλικά; Non, nous ne parlons pas français. Όχι δεν μιλάμε γαλλικά.
3. Την επιβεβαίωση, λίγο πιο επίμονα:
Με το “Si” κι όμως ναι/μα ναι, όταν η ερώτηση είναι αρνητική αλλά η απάντηση είναι καταφατική.
Για παράδειγμα:
- Vous n’aimez pas le chocolat? Δεν σας αρέσει η σοκολάτα; Si, nous aimons le chocolat. Μα ναι, μας αρέσει η σοκολάτα.
- Vous ne parlez pas français? Δεν μιλάτε γαλλικά; Si, nous parlons français. Μα ναι, μιλάμε γαλλικά.
Attention!!
a. Όταν στην αρνητική ερώτηση θέλουμε να δώσουμε αρνητική απάντηση θα χρησιμοποιήσουμε το Non:
Για παράδειγμα:
- Elle n’aime pas les chiens? Δεν της αρέσουν οι σκύλοι; Non, elle n’aime pas les chiens.
- Elle n’est pas française? Δεν είναι Γαλλίδα; Non, elle n’est pas française.
- Vous n’habitez pas à Paris? Δεν κατοικείτε στο Παρίσι; Non, nous n’habitons pas à Paris.
b. Τέλος, μετά τα oui, non και si βάζουμε κόμμα (,) και μετά γράφουμε την υπόλοιπη πρόταση.
Για παράδειγμα:
- Oui, nous aimons le chocolat.
- Non, nous n’habitons pas à Paris.
- Si, nous parlons français.
