Je veux que tu viennes avec moi.

Il faut que nous protégions la biodiversité.

Je défends que vous fumiez dans la salle de réunions.

Je doute qu’ils partent demain.

Je désire/souhaite qu’elle vienne avec nous.

J’ai peur qu’il ne puisse pas sortir, ce soir.

Je trouve normal que les jeunes aiment la musique.

Il est douteux qu’il arrive à l’heure.

Il se peut qu’ils soient malades.

Εκφράζει την αμφιβολία και την υποκειμενικότητα σε αντίθεση με την Οριστική/Indicatif που εκφράζει πραγματικά γεγονότα. Θα την συναντήσουμε σε δευτερεύουσες προτάσεις, στις οποίες εισάγεται πάντα με το σύνδεσμο que.

1. L’Emploi

Η χρήση της εξαρτάται από τις συνθήκες της πρότασης.

a. Όταν τα πρόσωπα της κύριας και της δευτερεύουσας είναι διαφορετικά.

Για παράδειγμα:

• Je veux que tu viennes avec moi. Εγώ θέλω να έρθεις (εσύ) μαζί μου. 
• Il faut que nous protégions la biodiversité. Πρέπει να προστατεύουμε τη βιοποικιλότητα.

Attention!! Στην αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή και στις δύο προτάσεις πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο θα χρησιμοποιήσουμε Infinitif

Για παράδειγμα:

• Je veux venir avec toi. Θέλω νε έρθω μαζί σου. 
• Il faut protéger la biodiversité. Η βιοποικιλότητα πρέπει να προστατεύεται. (γενικά από όλους)

b. Από το τι δηλώνει ρήμα στην κύρια πρόταση.

Γενικά λέμε ότι τα ρήματα που δηλώνουν: αμφιβολία, συναίσθημα, αναγκαιότητα/διαταγή, προσωπική άποψη ακολουθούνται από Subjonctif

2. Les verbes

Ας δούμε τα πιο συνηθισμένα:

l’ordre διαταγή:	demander ζητώ exiger απαιτώ commander διατάζω
l’interdiction απαγόρευση:	défendre / interdire απαγορεύω ne pas permettre δεν επιτρέπω refuser αρνούμαι
le souhait ευχή / la volonté θέληση:	souhaiter εύχομαι désirer επιθυμώ aimer αγαπώ/μου αρέσει vouloir (bien) θέλω
le doute αμφιβολία:	douter αμφιβάλλω ne pas être sûr/certain δεν είμαι σίγουρος/βέβαιος
le sentiment συναίσθημα:	être heureux/content είμαι χαρούμενος être triste / inqiuet είμαι λυπημένος / ανήσυχος craindre / avoir peur/ redouter φοβάμαι regretter μετανιώνω
le jugement personnel προσωπική εκτίμηση:	trouver + adjectif que βρίσκω … να …
la nécessité αναγκαιότητα:	Il faut/faudrait que Πρέπει/Θα έπρεπε να

Για παράδειγμα:

• J’exige/demande qu’il prenne la voiture pour venir. Απαιτώ να πάρει το αυτοκίνητο για να έρθει.
• Je ne permets pas que vous preniez une décision, en mon absence. Δεν επιτρέπω να πάρετε μια απόφαση κατά την απουσία μου. 
• Je défends/refuse que vous fumiez dans la salle de réunions. Απαγορεύω/Αρνούμαι να καπνίζετε στην αίθουσα συνεδριάσεων.
• J’interdis que vous sortiez de la salle. Απαγορεύω να βγείτε από την αίθουσα..
• Je désire/souhaite qu’elle vienne avec nous. Επιθυμώ/Εύχομαι να έρθει μαζί μας.
• Je veux que vous écoutiez avec attention. Θέλω ν’ακούσετε με προσοχή.
• Je doute qu’ils partent demain. Αμφιβάλλω ότι θα φύγουν αύριο.
• Je suis heureux qu’il fasse beau. Χαίρομαι που κάνει καλό καιρό.
• J’ai peur qu’il ne puisse pas sortir, ce soir. Φοβάμαι ότι δεν μπορεί να βγει απόψε.
• Je trouve normal que les jeunes aiment la musique. Θεωρώ φυσιολογικό να αρέσει η μουσική στους νέους.

3. Les expressions impersonnelles

Il est important que	Είναι σημαντικό να
Il est nécessaire que	Είναι απαραίτητο να
Il est indispensable que	Είναι αναγκαίο να
Il est impératif que	Είναι επιτακτικό να
Il est essentiel que	Είναι ουσιώδες να
Il est utile que	Είναι χρήσιμο να
Il est crucial que	Είναι ζωτικής σημασίας να
Il est préférable que	Είναι προτιμότερο να
Il est souhaitable que	Είναι επιθυμητό να
Il est douteux que	Είναι αμφίβολο να
Il est inacceptable que	Είναι απαράδεκτο να
Il est possible que ≠ Il est impossible que	Είναι δυνατό /αδύνατο να
Il se peut que	Μπορεί να

Για παράδειγμα:

• Il est douteux qu’il arrive à l’heure.  Είναι αμφίβολο ότι θα έρθει έγκαιρα.
• Il est nécessaire que tu me téléphones demain. Είναι αναγκαίο να μου τηλεφωνήσεις αύριο. 
  Il faut que tu partes tout de suite. Πρέπει να φύγεις αμέσως.
• Il est inacceptable que vous fassiez du tapage nocturne. Είναι απαράδεκτο να κάνετε φασαρία την νύχτα.
• Il est possible qu’/ Il se peut qu’il vienne. Μπορεί/Είναι πιθανό να έρθει.
  

Attention!! Κάποια ρήματα, στην κατάφαση ακολουθούνται από Indicatif ενώ στην άρνηση ή την ερώτηση ακολουθούνται από Subjonctif: penser σκέφτομαι, νομίζω croire πιστεύω, trouver βρίσκω, espérer ελπίζω, estimer θεωρώ

Indicatif présent:	Subjonctif présent:
Je pense qu’il est malade.	Je ne pense pas qu’il soit malade. / Penses-tu qu’il soit malade?
Je crois qu’il vient au cinéma, avec nous.	Je ne crois pas qu’il vienne au cinéma, avec nous. / Crois-tu qu’il vienne au cinéma, avec nous?
Je trouve qu’elle est belle.	Je ne trouve pas qu’elle soit belle. / Trouves-tu qu’elle soit belle?
J’espère qu’il réussira aux examens.	Je n’espère pas qu’il réussisse aux examens. / Espères-tu qu’il réussisse aux examens?
J’estime que les gens peuvent changer leurs habitudes de consommation.	Je n’estime pas que les gens puissent changer leurs habitudes de consommation. / Estimes-tu que les gens puissent changer leurs habitudes de consommation?