Αρκετοί υποστηρίζουν πως, στη γαλλική γλώσσα, η προφορά είναι δύσκολη. Πιο σωστό θα ήταν, ίσως, να πούμε, πως έχει τα “μυστικά” της, όπως όλες οι γλώσσες άλλωστε. Ήρθε, μάλλον η ώρα να αποκαλύψουμε μερικά από αυτά και να διαψεύσουμε τις φήμες “περί δυσκολίας”.

Ας δούμε, λοιπόν, τι συμβαίνει με τα σύμφωνα consonnes.

Κάποια από αυτά, ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται, έχουν και διαφορετική προφορά. Ας δούμε ποια είναι:

X, x

• x = [ξ]: Xavier,
• x = [σ]: soixante 
• x =[ζ]: deuxième, sixième, dixième

S, s

• s = [ζ], όταν βρίσκεται ανάμεσα σε φωνήεντα: usine, musique
• s = [σ]: στις υπόλοιπες περιπτώσεις: chanson, installer, salaire

V, v / W, w

• v = [β]: valise, vitrine, vélo
• w = [β]: wagon, W.C
• w = [γ]: week-end, western

C, c

Αλλάζει ήχο ανάλογα με τα φωνήεντα που ακολουθούν. Έτσι λοιπόν:

c = [κ]  όταν μετά από αυτό ακολουθούν τα φωνήεντα: a, o, u:  

• ca = [κα]: camion
• co = [κο]: copain
• cu = [κu]: cuisine

c = [σ]  όταν μετά από αυτό ακολουθούν τα φωνήεντα: e, i, y:

• ce = [σε]: celui
• ci = [σι]: ciel
• cy = [σι]: cylindre

G, g

Αλλάζει κι αυτό ήχο ανάλογα με τα φωνήεντα που ακολουθούν.

g = [γκ]  όταν μετά από αυτό ακολουθούν τα φωνήεντα: a, o, u:  

• ga = [γκα]: garage
• go = [γκο]: gomme
• gu = [γκu]: Gustave

 g = [ζ] όταν μετά από αυτό ακολουθούν τα φωνήεντα: e, i, y:

• ge = [ζε]: geste
• gi = [ζι]: girafe
• gy = [ζι]: gymnastique 

Αλλά:

• gea = [ζα]: mangeant
•  geo = [ζο]: mangeons
  

και σε κάποιες περιπτώσεις:

• géa = [ζεα]: géant 
• géo = [ζεο]:géometrie

Τέλος, υπάρχει κι ένα σύμφωνο που δεν προφέρεται ποτέ, όπου κι αν βρίσκεται. Πρόκειται για το γράμμα:

H, h

hôtel
heure
préhistorique

Όπως τα φωνήεντα συνδυάζονται μεταξύ τους και σχηματίζουν διφθόγγους, έτσι και κάποια από τα σύμφωνα συνδυάζονται  και παράγουν ξεχωριστούς ήχους. Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί:

ill = [ιγ]: papillon

Εξαίρεση αποτελούν οι λέξεις: ville, mille, tranquille, όπου οσυνδυασμός -ill προφέρεται σαν [ιλ].

Επίσης, όταν τα δύο ll συνδυάζονται με άλλα φωνήεντα εκτός του i τότε προφέρονται κανονικά σαν [λ]: actuelle, hirondelle

ch = [παχύ σ]: chat, chanter

gu = [γκ]: fatigué, guêpe

qu = [κ]: quatre, quarante

ph = [φ]: photo, photographe

gn = [νι]: champagne, montagne

th = [τ]: Thomas, théorie

ss = [σ]: dessous, dessus

Ας δούμε μερικά “μυστικά” ακόμη που θα σας βοηθήσουν στις πρώτες σας προσπάθειες να διαβάσετε σωστά, στα γαλλικά:

1. Το e στο τέλος των λέξεων δεν ακούγεται: table [tabl], porte [port], livre [livr]
2. Αντίθετα το e με accent aigu (é),στο τέλος μιας λέξης, πάντα προφέρεται: télé, bébé, fatigué, aimé
3. Οι λέξεις που τελειώνουν σε o, όταν προφέρονται, τονίζονται πάντα στη λήγουσα: auto, photo, moto, stylo
4. Τα σύμφωνα n και m είναι ένρινα. Γι αυτό, όταν τα προφέρουμε, μόλις που ακούγονται: baton, bonbon, maman, faim, emporter, important, enfant (Για τα συγκεκριμένα χρειαζόμαστε λίγη εξάσκηση αλλά με τον καιρό δεν θα φαίνονται τόσο δύσκολα όσο στην αρχή).
5. Τέλος, τα υπόλοιπα σύμφωνα, κι αυτά, στο τέλος των λέξεων, τις περισσότερες φορές δεν προφέρονται: voix [voi], salut [salu], tapis [tapi], regarder [regarde]

Τελειώνοντας, είναι χρήσιμο να μιλήσουμε και για ένα μικρούλι “διακριτικό χαρακτηριστικό” που εμφανισιακά μοιάζει  κάπως με το ελληνικό κόμμα (,):

La cédille en français: ç

Το συναντάμε κάτω από το γράμμα c: Ç, ç.  Αυτό συμβαίνει, στις περιπτώσεις που το c πρέπει να διατηρήσει τον ήχο [σ], όταν ακολουθείται από τα φωνήεντα: a, o, u.

• ça = [σα]: français, façade
• ço = [σο]: garçon
• çu = [σu]: reçu