Συνοδεύουν το ρήμα και θα τις συναντήσουμε σε τρεις επιμέρους κατηγορίες:
1. Les pronoms sujets υποκείμενα
Je | εγώ | Je parle anglais. Μιλώ αγγλικά. |
Τu | εσύ | Tu écoutes la musique. Ακούς μουσική. |
Il | αυτός | Il est Français. Είναι Γάλλος. |
Elle | αυτή | Elle est espagnole. Είναι Ισπανίδα. |
On | εμείς | On a trois enfants. Έχουμε τρία παιδιά. |
Nous | εμείς | Nous avons une belle maison. Έχουμε ένα ωραίο σπίτι. |
Vous | εσείς | Vous travaillez à Paris. Εργάζεστε στο Παρίσι. |
Ils | αυτοί | Ils habitent en France. Κατοικούν στη Γαλλία. |
Elles | αυτές | Elles ont une voiture. Έχουν ένα αυτοκίνητο. |
Συνοδεύουν τα ρήματα σε όλους τους χρόνους και σε αντίθεση με τα ελληνικά, δεν παραλείπονται.
Δοκιμάστε τώρα το σχετικό Quiz για να δείτε αν χρειάζεστε επανάληψη.
2. Les pronoms toniques ενισχυτικές του υποκειμένου
Η χρήση τους είναι προαιρετική. Μπαίνουν πάντα μπροστά από τις αντωνυμίες- υποκείμενα για να δώσουν έμφαση στο πρόσωπο.
Moi | εγώ / εμένα | Moi, je parle anglais. Εγώ, μιλώ αγγλικά. |
Τoi | εσύ / εσένα | Toi, tu écoutes la musique. Εσύ, ακούς μουσική. |
Lui | αυτός / αυτόν | Lui, il est Français. Αυτός, είναι Γάλλος. |
Elle | αυτή / αυτήν | Elle, elle est espagnole. Αυτή, είναι Ισπανίδα. |
Nous | εμείς / εμάς | Nous, nous avons une belle maison. – Nous, on a une belle maison. Εμείς, έχουμε ένα ωραίο σπίτι. |
Vous | εσείς / εσάς | Vous, vous travaillez à Paris. Εσείς, εργάζεστε στο Παρίσι. |
Eux | αυτοί / αυτούς | Eux, ils habitent en France. Αυτοί, κατοικούν στη Γαλλία. |
Elles | αυτές / αυτές | Elles, elles ont une voiture. Αυτές, έχουν ένα αυτοκίνητο. |
Υπάρχει αντιστοιχία στα πρόσωπα: moi, je – toi, tu … – nous, nous … etc. (όπως βλέπετε και στον παραπάνω πίνακα) και δεν συνοδεύουν ποτέ απευθείας το ρήμα.
Όταν γράφουμε, θα βάλουμε ένα κόμμα και μετά από την εμφατική αντωνυμία και θα συνεχίσουμε με την κανονική αντωνυμία: Nous, nous avons une belle maison. Όταν μιλάμε, σταματάμε στην εμφατική (για να δώσουμε και την έμφαση), και συνεχίζουμε.
Δοκιμάστε τώρα το σχετικό Quiz για να δείτε αν χρειάζεστε επανάληψη.
3. Les pronoms réfléchis αυτοπαθείς
Μετατρέπουν ένα ενεργητικό ρήμα, σε αυτοπαθές–pronominal (se laver πλένομαι).
me/m’ | Je me lave. Πλένομαι. |
te/t’ | Tu t’appelles Hélène. Ονομάζεσαι Ελένη. |
se/s‘ | Il / Elle se lève tard. Σηκώνεται αργά. – On se lève tard. Σηκωνόμαστε αργά. |
nous | Nous nous appelons Marie et Paul. Εμείς ονομαζόμαστε Μαρία και Παύλος. |
vous | Vous vous levez tôt. Σηκώνεστε νωρίς. |
se/s’ | Ils / Elles se préparent. Ετοιμάζονται. |
Όταν γράφουμε, οι αντωνυμίες: me, te, se θα πάρουν απόστροφο: m’, t’, s’, όταν το ρήμα αρχίζει από φωνήεν ή h άφωνο: tu t’appelles
Μπαίνουν πάντα μετά και σε αντιστοιχία με το υποκείμενο του ρήματος: je me – tu te – il / elle se … elle se lève
Μην παραξενευτείτε αν κάποιες φορές δείτε αυτό: Nous, nous nous appelons Marie et Paul. Εμείς, ονομαζόμαστε Παύλος και Μαρία. Το πρώτο nous είναι η εμφατική αντωνυμία (δεν ξεχνάμε το κόμμα μετά) ενώ, τα δύο επόμενα, είναι το υποκείμενο του ρήματος μαζί με την αυτοπαθή αντωνυμία.