Parle plus fort! Μίλα πιο δυνατά!

Finissez les exercices! Τελειώστε τις ασκήσεις!

Ne prends pas la voiture! Μην παίρνεις το αυτοκίνητο!

Sois calme! Να είσαι ήρεμος!

Va dans ta chambre! Πήγαινε στο δωμάτιό σου!

Ayez plus de patience! Να έχετε περισσότερη υπομονή!

Sachons les règles de politesse! Ας ξέρουμε/μάθουμε τους κανόνες ευγένειας!

Veuillez fermer la porte! Παρακαλώ κλείστε την πόρτα!

Αν ξέρετε να κλίνετε το ρήμα στον Ενεστώτα της Οριστικής/Indicatif Présent, ο σχηματισμός της Προστακτικής θα σας φανεί παιχνίδι. Αποτελείται από τρία απλά βήματα και το ευχάριστο είναι ότι όλα τα ρήματα (εκτός από 5 που εξαιρούνται) την σχηματίζουν με τον ίδιο τρόπο.

1. La Formation

1. Από τον Ενεστώτα/Présent παίρνουμε τα πρόσωπα: tu, nous, vous

2. Αφαιρούμε τις αντωνυμίες

3. Στα ρήματα της 1ης συζυγίας (-ER), στο δεύτερο πρόσωπο του ενικού αφαιρούμε, επίσης, το “s”, από την κατάληξη του ρήματος.

1er gr. parler μιλώ		2e gr. finir τελειώνω		3e gr. prendre παίρνω
Présent	Impératif	Présent	Impératif	Présent	Impératif
tu parles	parle	tu finis	finis!	tu prends	prends!
nous parlons	parlons	nous finissons	finissons!	nous prenons	prenons!
vous parlez	parlez	vous finissez	finissez!	vous prenez	prenez!

2. La forme négative: ne … pas

ne parle pas!	ne finis pas!	ne prends pas!
ne parlons pas!	ne finissons pas!	ne prenons pas!
ne parlez pas!	ne finissez pas!	ne prenez pas!

3. L’Impératif irrégulier

Ευτυχώς, μόνο πέντε, προστάζουν με το δικό τους τρόπο ενώ το ρήμα pouvoir μπορώ, δεν έχει προστακτική.

Το aller θα το θυμάστε εύκολα γιατί απλά, χάνει το “s” από το δεύτερο πρόσωπο του ενικού, όπως και τα ρήματα της πρώτης συζυγίας.

avoir έχω	être είμαι	aller πηγαίνω	savoir ξέρω	vouloir θέλω
aie!	sois!	va!	sache!	veuille!
ayons!	soyons!	allons!	sachons!	voulons!
ayez!	soyez!	allez!	sachez!	veuillez!

Το vouloir, έχει και δεύτερη εκδοχή: veux, voulons, voulez. Πιο σπάνια, στη θέση του voulons, συναντάμε το: veuillons.

Τέλος, το “veuillez” είναι πολύ χαρακτηριστικό στο “κλείσιμο” της επίσημης αλληλογραφίας, πριν την υπογραφή μας:

“Veuillez agréer, Monsieur/Madame, l’expression de mes sentiments distingués.“Παρακαλώ, δεχθείτε κύριε/κυρία την έκφραση των διακεκριμένων αισθημάτων μου.“