Δύο λέξεις με την ίδια κατάληξη (-ent) η οποία όμως προφέρεται διαφορετικά στην κάθε λέξη.
Πράγματι, το -ent ως κατάληξη, άλλες φορές προφέρεται και άλλες όχι. Πότε όμως;
Δεν ακούγεται ποτέ όταν είναι κατάληξη ρήματος στο τρίτο πρόσωπο του πληθυντικού (ils, elles). Σταματάμε να προφέρουμε στο αμέσως προηγούμενο από αυτήν γράμμα.
Για παράδειγμα:
- ils parlent [parl]
- Elles étudient [etudi]
- Ils prennent [pren]
- elles veulent [veul]
Αντίθετα, όταν τo -ent είναι κατάληξη ουσιαστικού, επιθέτου ή επιρρήματος τότε προφέρεται σαν ένρινο (χωρίς, φυσικά, ν’ακούγεται το t).
Για παράδειγμα:
- appartement διαμέρισμα
- rapidement γρήγορα
- lentement αργά
- éminent διακεκριμένος
- exigent απαιτητικός
- notamment κυρίως
