Δύο λέξεις με την ίδια κατάληξη (-ent) η οποία όμως προφέρεται διαφορετικά στην κάθε λέξη.

Πράγματι, το -ent ως κατάληξη, άλλες φορές προφέρεται και άλλες όχι. Πότε όμως;

Δεν ακούγεται ποτέ όταν είναι κατάληξη ρήματος στο τρίτο πρόσωπο του πληθυντικού (ils, elles). Σταματάμε να προφέρουμε στο αμέσως προηγούμενο από αυτήν γράμμα.

Για παράδειγμα:

• ils parlent [parl]
• Elles étudient [etudi]
• Ils prennent [pren]
• elles veulent [veul]

Αντίθετα, όταν τo -ent είναι κατάληξη ουσιαστικού, επιθέτου ή επιρρήματος τότε προφέρεται σαν ένρινο (χωρίς, φυσικά, ν’ακούγεται το t).

Για παράδειγμα:

• appartement διαμέρισμα
• rapidement γρήγορα
• lentement αργά
• éminent διακεκριμένος
• exigent απαιτητικός
• notamment κυρίως