Πολλές φορές, σαν παιδί, άκουγα στο ραδιόφωνο το γνωστό αυτό τραγούδι του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Δεν σας κρύβω μάλιστα πως για κάποιο ανεξήγητο λόγο, αυτός ο κύριος “Μπελαμής” πάντα μου φαινόταν ότι είχε παράξενο και μάλλον κάπως αστείο όνομα. Τα χρόνια περνούσαν, εγώ συνέχιζα κάπου-κάπου ν’ακούω το τραγουδάκι και πάντα ο “Μπελαμής” ήταν η λέξη στην οποία στεκόμουν περισσότερο. Κάποιο προαίσθημα φαίνεται πως είχα!

‘Ωσπου … στη ζωή μου μπήκαν τα γαλλικά!

Τότε, τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πιο ξεκάθαρα για μένα. Το μυστήριο “Μπελαμής” άρχισε σιγά-σιγά να λύνεται. Προφανώς, δεν ήταν κάποιος τύπος λίγο βαρύς, με μουστάκι, “καψούρης” και χαρακτηριστικός μάγκας της εποχής του, όπως τον φανταζόμουν, αλλά η παράφραση δύο γαλλικών λέξεων: bel ami δηλ. ωραίος φίλος, που αποτελούσαν την επωνυμία του γνωστού ουζερί.

Τώρα θα μου πείτε αφού είναι στου “Bel Ami” γιατί bel και όχι beau.

Λέω λοιπόν να σας αφήσω λίγο με την περιέργεια, να μην σας τα πω όλα εδώ.

Κάποιοι μπορεί να κατάλαβαν γιατί.

Αν πάλι δεν το βρήκατε διαβάστε περισσότερα εδώ (και διαβάστε μέχρι το τέλος γιατί εκεί είναι η απάντηση).

Για όσους δεν γνωρίζουν το τραγούδι μπορούν να το ακούσουν εδώ.