Οι αντωνυμίες είναι οι εκπρόσωποι των ουσιαστικών. Οι λέξεις εκείνες, που όταν τα ουσιαστικά κουράζονται να εμφανίζονται ξανά και ξανά (συνήθως δε αναφέρονται μόνο μία φορά: την πρώτη), παίρνουν την θέση τους (δηλ. παίρνουν την θέση των ουσιαστικών).

Me Tarzan, you Jane: η λάθος χρήση των αντωνυμιών me και you που έχει μείνει στην Ιστορία. Το σωστό θα ήταν: I am Tarzan, you are Jane, αλλά βέβαια αυτό δεν θα το θυμόταν κανείς.

Για παράδειγμα, στα Ελληνικά λέμε:

Πέρασε τη Δευτέρα από ‘δω ο Γιώργος. Αυτό το κιβώτιο είναι δικό του. Εμένα δε μου είπε τίποτα. Το βρήκα την άλλη μέρα.

Όλες οι υπογραμμισμένες λέξεις είναι αντωνυμίες.

Η χρήση των αντωνυμιών στα Αγγλικά είναι σχεδόν απαράλλακτη με αυτήν που κάνουμε στα Ελληνικά:

George passed by on Monday. This box is his. He said nothing to me. I just found it the next day.

Όπως και στα Ελληνικά έχουμε διάφορες κατηγορίες αντωνυμιών: προσωπικές (personal), κτητικές (possessive), δεικτικές (demonstrative), αόριστες (indefinite) κ.α.:

Indicative ή Demonstrative (δεικτικές): this, that (στον ενικό) και these, those (στον πληθυντικό). Να θυμάστε ότι this και that είναι σχεδόν εφάμιλλα. Χρησιμοποιείστε το πρώτο για κάτι που βρίσκεται πιο κοντά σας και το δεύτερο για κάτι που σας είναι κάπως πιο απόμακρο (καμμιά φορά μόνο στο νόημα). Αυτό που πρέπει να προσέχετε είναι να συμφωνεί στον αριθμό με το ρήμα. This is my son. ή Those are my children. That is my car. ή Τhose are my books.

Indefinite (αόριστες): any, every, none, και some (προσοχή γιατί αυτά τα προηγούμενα είναι και επίθετα) καθώς και οι συνδυασμοί τους με τα body, one και thing: anybody, anyone, anything, everybody, everyone, everything, nobody, no one, nothing, somebody, someone, something.

Relative (αναφορικές): that, which, who, whom, whose καθώς και μερικές ακόμα παράγωγες λέξεις.

“For whom the bell tolls”: το περίφημο μυθιστόρημα του Ernest Hemingway που έγινε και ταινία όπου η δικιά μας Κατίνα Παξινού πήρε Oscar.

Reciprocal:  one another και each other.

Το έχετε κατακτήσει το θέμα? Δοκιμάστε ένα Quiz.