Για πολύ κόσμο, το κομμάτι της προφοράς είναι αρκετά δύσκολο για περισσότερους από έναν λόγους:

– Πρώτον, κάποιοι ήχοι είναι τελείως άγνωστοι για τα Ελληνικά:

α. το “παχύ” σ της λέξης shave (ξυρίζω, ξυρίζομαι). Όμως προσοχή γιατί χωρίς το “παχύ” σ το νόημα της λέξης αλλάζει τελείως (save = αποταμιεύω, διασώζω, σώζω),

β. το “παχύ” τζ ή τσ που θα βρούμε επίσης αρκετά συχνά (π.χ.  change, chapter, George),

γ. ο ιδιόμορφος τρόπος που προφέρονται τα: h, r, καθώς και οι ενδιάμεσες προφορές των φωνηέντων.

Οι ήχοι αυτοί δεν υπάρχουν καθόλου στα Ελληνικά.

Ωστόσο, έχει μεγάλη σημασία η σωστή προφορά γιατί σε κάποιες περιπτώσεις αλλάζει τελείως το νόημα των λέξεων.

Το ευχάριστο είναι, ότι αυτοί οι νέοι ήχοι δεν είναι και τόσοι πολλοί και ακόμα, πως με λίγη εξάσκηση το πρόβλημα ξεπερνιέται εύκολα.

– Δεύτερον (και ίσως χειρότερο από το πρώτο), τα γραπτά Αγγλικά δεν έχουν σταθερή αντιστοίχιση στην προφορά τους. Σε σχέση με γλώσσες όπως τα Ελληνικά ή τα Γερμανικά ή ακόμα και τα Γαλλικά, αυτό αποτελεί μία δυσνόητη συμπεριφορά της γλώσσας. Για παράδειγμα οι διαφορετικές προφορές του u στις λέξεις: culprit (ένοχος) και cure (θεραπεύω, θεραπεία) ή οι διαφορετικές προφορές του a ή του o. Στα Ελληνικά (με κάποιες απειροελάχιστες εξαιρέσεις, π.χ. γάτα, γιατί) διαβάζουμε (προφέρουμε) πάντα αυτό που γράφουμε.

– Τρίτον, στα Αγγλικά δεν υπάρχει τόνος (οξεία). Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η ίδια λέξη προφέρεται ή/και τονίζεται διαφορετικά όταν είναι ρήμα απ’ όταν είναι ουσιαστικό ή/και επίθετο. Για παράδειγμα οι λέξεις object, subject, suspect. Αυτή τονίζεται στη λήγουσα σαν ρήμα ενώ τονίζεται στην παραλήγουσα όταν είναι ουσιαστικό ή επίθετο. Ή την λέξη advocate. Αυτή πάλι τονίζεται στην προπαραλήγουσα όταν είναι ουσιαστικό ενώ προφέρεται ελαφρώς διαφορετικά και τονίζεται στην λήγουσα όταν είναι ρήμα. Το ίδιο και η λέξη separate. Ή την λέξη wind. Αυτή έχει δύο διαφορετικές προφορές που αντιστοιχούν σε δύο τελείως διαφορετικές έννοιες σαν α) ρήμα (που μερικές φορές είναι και ουσιαστικό) και β) ουσιαστικό.

– Τέταρτον, πολλά γράμματα προφέρονται διαφορετικά σε διαφορετικές λέξεις. Για παράδειγμα το γράμμα g αλλάζει διαρκώς συμπεριφορά: guest, gesture, draught, drought.

Δυστυχώς ο μόνος τρόπος για να μάθουμε αυτές τις διαφορές είναι με εξάσκηση.

Στη σελίδα αυτή θα προσπαθήσουμε να βάλουμε κάποιους κανόνες προφοράς που θα σας βοηθήσουν να βάλετε σε τάξη την άτακτη προφορά της Αγγλικής γλώσσας. Ας τα δούμε λοιπόν αναλυτικά:

• Λέξεις που καταλήγουν σε -tion, -ssion. Προφέρονται πάντα με παχύ σίγμα: pronunciation, incarnation, constellation, nation, revelation, objection, commission, passion, permission, mission, relation, organization,
• φωνήεντα μακρά και βραχέα
• δίφθογγοι: oi, ai, ei, aw και γενικότερα συνδυασμοί δύο γραμμάτων
• ρήματα που προφέρονται διαφορετικά απ’ ότι οι ίδιες λέξεις όταν είναι ουσιαστικά και/ή επίθετα.