Χωρίζουμε τα γράμματα σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τα φωνήεντα και τα σύμφωνα.
Φωνήεντα λέμε εκείνα τα γράμματα που για να παραχθούν η γλώσσα μας δεν ακουμπά στα δόντια, στον ουρανίσκο, στα χείλια ή οπουδήποτε αλλού, ούτε το πάνω χείλος ακουμπά το κάτω, αφήνοντας έτσι ελεύθερη τη φωνητική δίοδο. Δεν μπορεί να υπάρξουν ολόκληρες λέξεις χωρίς τουλάχιστον ένα φωνήεν. Μπορούν να υπάρξουν συντομογραφίες λέξεων χωρίς φωνήεντα. Αυτά ισχύουν για αμφότερα Ελληνικά και Αγγλικά καθώς και για όλες τις Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες (με ελάχιστες εξαιρέσεις).
- Τα φωνήεντα στα Αγγλικά είναι τα: a, e, i, o, y και u.
- Το γράμματα u και y μερικές φορές προφέρονται σαν σύμφωνα, π.χ. union.
- Το γράμμα y θεωρείται από πολλούς ότι είναι σύμφωνο (π.χ.: yard, yellow). Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να το θεωρούμε φωνήεν που όπως και το u μερικές φορές ακούγεται σαν σύμφωνο.
- Χάρις σ’αυτή τη συμπεριφορά του y μπορούμε στα Αγγλικά να έχουμε (έτσι λένε όσοι το θεωρούν σύμφωνο) μονοσύλλαβες λέξεις που δεν περιέχουν κανένα φωνήεν αλλά μόνο το y που προφέρεται όμως σαν φωνήεν.
- Μεταξύ των ειδικών υπάρχει μία συζήτηση και για το w που μερικές φορές συμπεριφέρεται σαν φωνήεν (π.χ.: law, jaw), αλλά μάλλον αυτή ξεπερνάει τα όρια της δικής μας παρουσίασης.
Όλα τα άλλα γράμματα είναι σύμφωνα.