πρέπει να …, έχω υποχρέωση να …, θά’πρεπε να …

modal verb, δεν αλλάζει στο γ’ πρόσωπο, δηλ. he/she/it ought to  και μπορεί να είναι μόνο του μόνο αν είναι σε μία πρόταση που είναι η απάντηση σε μία ερώτηση. Αλλιώς συνοδεύει πάντα κάποιο άλλο ρήμα.  Είναι το μοναδικό από τα γνήσια modals, που πηγαίνει πάντα με το to.

Είναι μάλιστα τόσο απόλυτα “δεμένο” με το to που στον ανεπίσημο λόγο (ακόμα και στον γραπτό) θα το βρείτε και σαν μία λέξη: oughta.

O χαρακτήρας του ρήματος που συνοδεύει αλλάζει δίνοντάς του ένα από τα παρακάτω νοήματα:

α. ηθική υποχρέωση ή/και καθήκον για κάτι,

β. συμβουλή για κάτι (που θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη),

γ. πιθανότητα να γίνει κάτι ή και το αντίθετο (μειωμένη πιθανότητα).

Παραδείγματα:

• We really ought to let them go Πρέπει πραγματικά να τους αφήσουμε να φύγουν, δηλ. έχουμε υποχρέωση να το κάνουμε, δεν μπορούμε να τους κρατήσουμε άλλο γιατί λ.χ. είναι αθώοι
• He ought to leave a tip Πρέπει ν’ αφήσει φιλοδώρημα, δηλ. είναι υποχρεωτικό
• You ought to give her a ticket Πρέπει να της δώσεις κλήση, δηλ. έχεις υποχρέωση να το κάνεις γιατί λ.χ. πέρασε με κόκκινο φανάρι και δεν θα πρέπει να της το χαρίσεις επειδή είναι η κόρη σου. Σε μία τέτοια περίπτωση, η δήλωση έχει και τη συμβουλή μέσα της
• They ought to try harder Πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο. Έχουν υποχρέωση να το κάνουν
• It ought to be sunny tomorrow Θα πρέπει να έχει λιακάδα αύριο. Εδώ εκφράζεται πιθανότητα, καθώς είναι αδύνατον να είναι κανείς απόλυτα σίγουρος για τον καιρό της αυριανής μέρας και επιπλέον αποκλείεται “να έχει ηθική υποχρέωση ο καιρός” να μας δείξει το καλό του πρόσωπο
•  I just don’t know what I ought to do Δεν ξέρω καθόλου τι πρέπει να κάνω. Δηλ. τι έχω ηθικά την υποχρέωση να κάνω.
• Υou ought to be very careful never to leave the lid of your cake box up—it dries the cake Πρέπει να είσαι προσεκτικός να μην αφήνεις το καπάκι κέϊκ ανοιχτό – στεγνώνει το κέϊκ. Δηλ. έχεις υποχρέωση να μην το ξεχνάς.
• I am so suprised that I forget what I ought to say Είμαι τόσο έκλπληκτος που ξεχνάω τι θα πρέπει να πω.
• “What a horrible princess!” said John; “she ought to be well flogged. Τι φρικτή πριγκήπισσα! είπε ο Τζον. Θα της άξιζε ένα καλό χέρι ξύλο. (Από το The Travelling Companion του Hans Christian Andersen)
• This gesture ought to mean something to her Αυτή η χειρονομία θα πρέπει να σημάνει κάτι γι’αυτήν. Δηλ. δεν θα πρέπει να αγνοηθεί απ’αυτήν. Ηθικά, σε μεγάλο βαθμό, θα πρέπει αυτή να αναγνωρίσει την χειρονομία αυτή.