Όπως λέμε προσθέστε νερό, ζεστάνετέ το και ανακατέψτε το. Μόνο που εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά:

απλώς προσθέτετε ένα s στο τέλος του ουσιαστικού.

Παραδείγματα:

• apple-apples,
• boy-boys,
• day-days,
• horse-horses,
• toy-toys,
• girl-girls κ.ο.κ..

Το παραπάνω ισχύει για την συντριπτική πλειοψηφία των ουσιαστικών. Όμως …

Δυστυχώς υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις:

Τις βρίσκουμε παντού. Δεν είναι μαθηματικά. Είναι γλώσσα. Δεν θα μπορούσαν να λείψουν ούτε από αυτόν τον κανόνα. Μόλις βρούμε έναν κανόνα χωρίς εξαιρέσεις θα το γιορτάσουμε παρέα.

1. εάν το ουσιαστικό τελειώνει σε s, z, x, ch ή sh προσθέτουμε es, π.χ.:

• bus-buses,
• buzz-buzzes,
• box-boxes,
• beach-beaches,
• bush-bushes.

Μερικές φορές αυτό το κάνουμε και για ουσιαστικά που τελειώνουν σε ο, π.χ.:

• echo-echoes,
• hero-heroes,
• potato-potatoes,
• tomato-tomatoes,
• torpedo-torpedoes, 
• veto-vetoes,
• (αλλά όχι πάντα  π.χ. auto–autos).

Ουσιαστικά που τελειώνουν σε z παίρνουν zes:

• quiz-quizzes, 
• buzz-buzzes,
• fuzz-fuzzes,

2. Ουσιαστικά που τελειώνουν σε σύμφωνο και y, τότε το y φεύγει και προσθέτουμε ies, π.χ.:

• baby-babies,
• body-bodies,
• party-parties,

3. Ουσιαστικά που τελειώνουν σε f ή fe, τότε αυτό το f ή fe φεύγει και στη θέση του βάζουμε ves, π.χ.:

• calf-calves,
• half-halves,
• hoof-hooves,
• knife-knives,
• life-lives,
• leaf-leaves,
• loaf-loaves,
• scarf-scarves,
• shelf-shelves,
• self-selves,
• sheaf-sheaves,
• thief-thieves,
• wife-wives,
• wolf-wolves, αλλά

4. υπάρχουν και κάποια που τελειώνουν σε f και απλώς τους προσθέτουμε ένα s, π.χ. roof-roofs. Όμως, μερικές λέξεις που τελειώνουν σε f σχηματίζουν τον πληθυντικό και με τους δύο τρόπους, π.χ. scarf-scarfs και scarves,

5. κάποια ουσιαστικά αλλάζουν αρκετά (αλλά δεν είναι τόσα πολλά),

6. Τέλος, πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχουν κάποια ουσιαστικά που έχουν μόνο πληθυντικό ή μόνο ενικό αριθμό.

Το έχετε κατακτήσει το θέμα? Δοκιμάστε ένα Quiz.