– Où est la pomme? – La pomme a été mangée.

Φανταστείτε για μια στιγμή ότι δεν είστε ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος αλλά, ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ: ο Αδάμ. Βρίσκεστε στον Παράδεισο και μόλις έχετε (μαζί με τη σύντροφό σας, την Εύα) καταβροχθίσει τον «απαγορευμένο καρπό». Και ξαφνικά, εκεί που ξερογλείφετε ακόμα τα τελευταία μόρια του μήλου από τις άκρες των χειλιών σας, οι ουρανοί ανοίγουν κι εμφανίζεται ο ίδιος ο Παντοδύναμος, ο οποίος με αυστηρό τόνο σας ρωτάει:

 – Αδάμ, που είναι το μήλο;

Αισθάνεστε κρύο ιδρώτα να σας περιλούζει και τα πόδια σας να τρέμουν. Ξεροκαταπίνετε, δαγκώνετε τα χείλια σας από το φόβο και προσπαθείτε όσο πιο γρήγορα μπορείτε να βρείτε μια απάντηση χωρίς συγχρόνως να αποκαλύψετε την ενοχή σας. Απαντάτε λοιπόν κάπως πονηρά και διπλωματικά:

– Θεέ μου … Το μήλο φαγώθηκε.

Δεν ξέρω αν έτσι έγιναν τα πράγματα στον Παράδεισο, η ιστορία είναι εντελώς φανταστική. Περιγράφει όμως αυτό που εκφράζει η Παθητική φωνή:

Το υποκείμενο της πρότασης (στην προκειμένη περίπτωση: το μήλο) δεν ενεργεί, αλλά, δέχεται αυτό την ενέργεια (τρώγεται από τον Αδάμ).

Πως από την Ενεργητική φωνή θα περάσουμε στην Παθητική;

Είναι απλό. Αρκεί να θυμόμαστε τα παρακάτω:

1. Το ρήμα στην Παθητική φωνή έιναι πάντα το ÊTRE. Θα το βάλουμε στο χρόνο που έιναι το ρήμα στην ενεργητική φωνή και το ρήμα της ενεργητικής φωνής θα το μετετρέψουμε σε μετοχή. 

2.Το αντικείμενο του ρήματος της ενεργητικής φωνής, θα γίνει το  υποκείμενο στην παθητική.

3. Tο υποκείμενο του ρήματος της ενεργητικής φωνής, θα γίνει το ποιητικό αίτιο  /complément d’agent (αυτό που είναι υπεύθυνο για την πράξη στην παθητική φωνή) και θα συνοδευτεί από την πρόθεση par από.

Για παράδειγμα:

Voix Active:	Voix Passive
Présent: Adam mange la pomme.	La pomme est mangée par Adam.
Futur: Adam mangera la pomme.	La pomme sera mangée par Adam.
Futur Proche: Adam va manger la pomme.	La pomme va être mangée par Adam.
Futur Antérieur: Adam aura mangé la pomme.	La pomme aura été mangée par Adam.
Passé Composé: Adam a mangé la pomme.	La pomme a été mangée par Adam.
Passé Récent: Adam vient de manger la pomme.	La pomme vient d’ être mangée par Adam.
Imparfait: Adam mangeait la pomme.	La pomme était mangée par Adam.
Plus que Parfait: Adam avait mangé la pomme.	La pomme avait été mangée par Adam.
Conditionnel Présent: Adam mangerait la pomme.	La pomme serait mangée par Adam.
Conditionnel Passé: Adam aurait mangé la pomme.	La pomme aurait été mangée par Adam.

Attention! Δεν ξεχνάμε τη συμφωνία της μετοχής σε γένος και αριθμό με το υποκείμενό της.

Αξίζει ακόμα να σημειώσουμε ότι:

• Απολύτως απαραίτητο για την μετατροπή από την ενεργητική στην παθητική φωνή είναι το άμεσο αντικείμενο του ρήματος complément d’objet direct (C.O.D)
• Δεν έχουμε ποιητικό αίτιο όταν το υποκείμενο του ρήματος στην ενεργητική φωνή είναι το on:

Για παράδειγμα:

• V. Active: On interdit les portables dans la classe. Απαγορεύουν τα κινητά στην τάξη.
• V. Passive: Les portables sont interdits dans la classe. Τα κινητά απαγορεύονται στην τάξη.

Θα χρησιμοποιήσουμε το “de” στη θέση του “par” για να εισάγουμε το ποιητικό αίτιο, με τα ρήματα που:

1. παίρνουν την πρόθεση de:

• accompagné de, suivi de συνοδευόμενος από
• couvert de καλυμμένος από
• entouré de περικυκλωμένος από
• décoré de διακοσμημένος από

ex.  L’enfant est accompagné à l’école de son père.

2. εκφράζουν συναίσθημα:

• aimé de αγαπητός από
• adoré de λατρεμένος από
• haï de, détesté de μισητός από
• estimé de, respecté de σεβαστός από

ex. Isabelle est aimée de tout le monde

3. χρησιμοποιούνται με μεταφορική έννοια:

• Ma colère a terrifié les enfants. Ο θυμός μου τρομοκράτησε τα παιδιά.
• Les enfants ont été terrifiés de ma colère.

Τέλος, το ποιητικό αίτιο δεν αναφέρεται πάντα:

ex. La maison a été construite en 1947. Το σπίτι χτίστηκε το 1947, (η δήλωση αυτή δεν αναφέρει από ποιον χτίστηκε το σπίτι, μόνο το πότε χτίστηκε).