Με την αντωνυμία αυτή αντικαθιστούμε:

α) ένα άψυχο ουσιαστικό ή μια αφηρημένη έννοια που μέσα στην πρόταση έχουν θέση έμμεσου αντικειμένου/complément d’objet indirect και συνοδεύονται από την πρόθεση à:

• Georges pense tout le temps à son travail. ► Georges y pense tout le temps.
• Elle pense souvent à son avenir. ► Elle y pense souvent.
• Il faut songer sérieusement à la solution au problème du chômage. ►Il faut y songer sérieusement
• Marc pensait au bonheur de ses enfants. ► Marc y pensait.

β) μια ολόκληρη πρόταση που εισάγεται με την πρόθεση à και έχει θέση έμμεσου αντικειμένου:

• Je ne crois pas à ce que tu me dis. ► Je n’y crois pas.
• Est-ce tu penses à partir en vacances cet été? ► Est-ce que tu y penses?

Attention!

Το y δεν μπορεί ν’αντικαταστήσει πρόσωπα:

• Je pense à Jacques. ► Je pense à lui.
• Les parents pensent à leurs enfants. ► Les parents pensent à eux.